12 April’10 Germiston

Onze vakantieweek in Knysna zit er alweer op en is er weer een nieuwe werkweek aangebroken. Ik heb nu echt het gevoel dat we het al drukker gaan krijgen.. Als ik alleen al denk aan al het schoolwerk wat afgemaakt moet worden, plus daarnaast nog de dagelijkse bezigheden op de groep zelf zoals de nieuwe systemen die we ingevoerd hebben.. Het zijn leuke dingen maar het kost wel wat tijd en denkwerk:)

Knysna was een bijzondere ervaring voor ons maar vooral voor de kids!! Zij hebben voor het eerst de zee gezien… Ja ongelofelijk hé?? We hebben tripjes gemaakt naar een apenpark, cheetah-park, dagje naar het strand en een vogelshow bezocht.

Ons eerste tripje was naar het strand. Vanuit ons backpackers-guesthouse keken we uit over het meer met daarachter de bergen… Prachtig uitzicht maar achter de bergen was de zee en dat was nog mooier!! Het was een zonnige dag dus alles ingepakt en hup het busje in. Maar eenmaal op het strand was de zon weg en zagen we alleen maar wolken..bah Gelukkig was het niet koud zodat we toch de zee in konden. Voor sommige kinderen was het een beetje onwennig want ja die grote golven die op je af komen… Haha het was vermakelijk om te zien, al die blije gezichtjes!!

Het dagje in het apenpark was ook wel leuk maar niet zo heel bijzonder… Zelfs de kinderen vroegen na een half uur of we al terug gingen:) De volgende dag in het cheetah-park hebben we wel bijzondere dingen gezien!! Het was een park waar katachtige beesten opgevangen werden die niet meer in het wild konden leven. We mochten bij de kleinere beesten dichtbij komen maar de groteren konden we van een afstandje bewonderen. Dit was ook goed genoeg want sommige kinderen vonden het maar niks dat zo’n groot luipaard naar hen staarde…:) Heleen en ik werden gevraagd of we in de kooi van de cheetah wilden.. waahh eng maar wel een kans natuurlijk!! Dus wij een beetje stoer (maar wel met een skriebelbientjen) de kooi in en ja hoor we mochten hem aaien!! ‘Kodakmoment’ natuurlijk dus vele foto’s geklikt zodat er toch wel 1 zou lukken:) Wij waren toch wel ff de aunty’s met lef… hihi:)

Diezelfde middag hadden we een picknick op een leuke speelplaats waar de kids zich konden vermaken ( inclusief ikke:)) en bezochten we een show met roofvogels. Wie durfde mocht een handschoen aan doen… En ja hoor er landde een grote uil op mijn hand dus ik helemaal blij:)!! De gezichtjes van de kids was zo leuk om te zien… Zo’n zenuwachtig lachje maar de meesten durfden het toch maar ff!!! TROTS:)

Toch was deze vakantie niet helemaal 100%. Er waren wat frustratiemomenten!! We waren met 10 kinderen, 2 aunty’s (child care workers) en 1 uncle (de man van één child care worker). Er was weinig communicatie met ons, het liep een beetje langs elkaar heen terwijl we 24/7 bij elkaar waren.. Er werd veel geschreeuwd op de kids in Zulu taal (dit werd overigens de hele dag gesproken). Ik kon me hier zo kwaad om maken want het schreeuwen ging 9 van de 10 keer nergens over. Bijvoorbeeld ’s ochtends: we zaten op de bank filmpje aan het kijken met de kids die al wakker waren, toen ze tot 3x toe naar beneden werden geroepen om hun kamer schoon te maken… Naja zeg ik had gekeken en de kamers waren netjes! Je kan toch niet verwachten dat een kind in zijn vakantie zijn kamer elke ochtend schoonmaak… Het is vakantie halloo!!!! Het stukje “er zijn voor de kinderen” miste ik echt heel erg!! Gelukkig konden Heleen en ik dat genoeg geven!! Man we hebben wat afgelachen en geknuffeld!! We stonden bijvoorbeeld te dansen in de kamer of we zaten ’s avonds op de bank een filmpje aan het kijken met ieder 5 kinderen om ons heen gehangen:) Nou ik kan zeggen dat de kinderen daarvan genoten hebben want ze zochten ons elke keer weer op!!

Een ander frustratiepunt was dat we absoluut geen privacy hadden!! Als Heleen of ik onder de douche stonden werd de deur zo opengetrokken… En al gaven we dan een gil, dan zei ze dat ze alleen maar wat moest pakken… Waah vreselijk vond ik dat!! Aangezien de aunty’s en uncle om 21.30 al naar bed gingen, namen Heleen en ik de tijd om gezellig met z’n 2 te genieten van een filmpje (al was dat ook niet ideaal omdat 2 meiden het nodig vonden om de andere kinderen wakker te houden). Maar dit feest was ook over na 2 dagen want toen besloot uncle om in de huiskamer te slapen.. En snurken wat die man kon.. Hij lag de hele dag op de bank en zaagde heel wat bomen om..!!

Oh ja ik ben helemaal vergeten te vertellen over de ‘spotlightmoment’ op de laatste dag!! Dinsdagavond zijn we meegenomen naar een restaurantje waar we te horen kregen dat we de volgende dag om 8.30 zouden vertrekken.. Ook niet in overleg met ons want er stond een trip naar het olifantenpark geboekt waar ik zooo naar uitkeek!! Het was dus een dag eerder dan gepland dus moesten we ’s ochtends vroeg ons bed uit om alles in te pakken Er was niet eens ontbijt dus besloten Heleen en ik om de kids mee te nemen voor ontbijt in een soort Mc. Donald. Na afloop was er een meisje wat niet tevreden was met 1 ballon en zij vond het nodig om keihard te huilen… Waahh wat Heleen en ik ook probeerden: positief benaderen, lieve woorden, strengere woorden etc etc… dit alles kon niet baten!! We stonden midden in een drukbezocht winkelcentrum met 10 ongeduldige kinderen te wachten op onze chauffeur die zich niet haastte!! En huilen wat zij deed.. poehh het ging al harder en harder!! We werden natuurlijk nagekeken door iedere voorbijganger en eigenaars van winkels kwamen naar buiten om te kijken waar de brand was:) Er kwam zelfs een vrouw op het kind af om te zeggen dat ze de politie wilde bellen… Hoe krijg je kinderen gek…?? Op een gegeven moment moesten we er zelf maar om lachen want we schaamden ons diep!! Dus hebben we maar onze handen voor haar mond gehouden om het geluid te dimmen.. Oh errug he!!
Per slot van het liedje moesten we bij het huis ook nog eens 1.5 uur wachten op de autny’s en de uncle die zogenaamd moesten tanken (dit kon natuurlijk niet gezamenlijk..?) Ohoh wat een frustratie!!
Maar goed afscheid genomen van de eigenaresse die dit nogal moeilijk vond.. En terug naar Germiston. Het was een bloedreis!! 19 uur in een busje met 15 personen en niet weten waar je je benen kwijt kunt want zelfs onder de banken lagen kinderen te slapen!!
Ik was zoooo blij dat ik in m’n eigen bedje kon slapen:)

Baie zoenkies en drukkies
Ester