15 Februari ’10 Germiston

Vorige week zondag zijn we voor het eerst naar een kerk geweest. Naja kerk, het was een zaaltje in een school waar nog geen 100 mensen zaten. We mochten met de meiden mee waar ik mee werk. We kwamen er rond kwart voor 10 in terwijl de dienst om 9 uur begon maar dat mocht daar zeker want er werd niet eens op of om gekeken. Er was Avondmaal maar het mandje met brood en de kleine glaasjes sap gaven Heleen en ik netjes door want tja dat zijn wij niet gewend. Na de dienst stond er een tafel vol met taart en gebakjes waar de meiden zo 2 van meenamen… Ach ja zo vaak krijgen ze dat niet!

Deze week hebben Heleen en ik iedere middag samen gekegeld. Het leuke was dat jong en oud meededen, de grote jongens van 16 jaar maar ook meiden van een jaar of 9. Het was weer prachtig om te zien hoeveel lol ze hadden!! Wat ik dan weer leuk vond is om op te letten hoe de jongeren met elkaar communiceerden. Er was geen sprake van schelden of van zich af slaan maar er was interactie om het spel goed te laten verlopen! We voegden wat spelregels toe waar samenwerking voor nodig was. Zo zaten we met een hele rij op de bank om te wachten of er iemand het veld uit moest zodat er weer een nieuwe in kon. Zelfs aunty Margaret deed mee:)
Woensdag bedankte aunty Margaret mij voor de support van de dag ervoor. Ze was dankbaar dat ik op Indipile had ingepraat. Ik vond het zo leuk dat ze er alsnog even op terug kwam. (Ons ego stijgt hier flink want we krijgen nogal een zootje complimenten:) is het niet over ons haar dan is het wel over onze kleren en vooral over ons werk!!!) Maar om nog ff terug te komen over het bovengenoemde, het zat zo: Indipile had gestolen van een andere aunty. Zij had geen woord gezegd maar ik had toch mijn zegje gedaan want ik vond dat ze haar excuses aan moest bieden. Diezelfde avond heeft ze toch haar excuses aangeboden dus had mijn zegje toch zijn werking gehad en dat deed mij natuurlijk wel goed!!
Er was ook een meisje dat niet met de andere kinderen teruggekomen was van school. Iedereen was ongerust dus aunty ging zoeken terwijl ik de andere kinderen in de gaten hield. Rond kwart over 5 kwam ditzelfde meisje braaf aangelopen of er niets aan de hand was. Zij had verstoppertje gespeeld op het schoolplein dus had de chauffeur haar nooit gezien. Maarja nu moesten we aunty weer zoeken…. Gelukkig was het allemaal goed afgelopen want ja in zo’n land zijn we toch wat eerder ongerust!

Goed nieuws:onze auto is weer gemaakt. Het bleek toch een groter probleem te zijn. Er zat namelijk water bij de olie dus er moest ‘iets’ uit en vervangen worden door ‘iets’ nieuws en schoongemaakt naja ik weet het allemaal niet maar de auto werd diezelfde avond nog teruggebracht en het koste 2 tientjes maar dat kon er ook nog wel bij. U kunt natuurlijk wel begrijpen dat de prijs van onze auto wel de lucht in gaat:)
We zijn de volgende dag meteen naar dat plaatsje gegaan waar onze TomTom nog lag. We hebben voor alle zekerheid maar uncle Vusi meegenomen voordat we weer met pech langs de weg stonden! Het was een zeer gezellig en idyllisch gasthuis waar we meteen een kop koffie kregen. Geert en Loes hadden een hele tas vol lekkers (o.a. stroopwafels en snoepgoed) Urkerlanden en onze TomTom meegenomen waar wij superblij mee waren. We hebben de stroopwafels meteen gedeeld aan alle werknemers die smulden van de Hollandse koeken!! Alleen hier al voor wilden ze wel naar Holland komen!! We zullen het druk krijgen met al die Afrikanen:)

Vrijdag hadden we een middagje vrij want we gingen met een collega en haar man (met familie in NL jaha hoe komen we zulk volk tegen:)) naar een markt. Dit werd toch maar een winkelcentrum maar daar konden Heleen en ik ons prima vermaken. Het eerste beste winkeltje met 2 HALEN 1 BETALEN op de ramen gingen we binnen en ja hoor daar slaagden we voor superleuke flappies (slippers)!! Het was een baie gezellige middag!!!

Zaterdag en zondag zijn we naar tanny Jannie en oom Hein geweest. Man man wat een gezelligheid!! Heleen en ik werden net behandeld als in een hotel. Het was heerlijk om ons vertrouwde taaltje te spreken! In deze 2 dagen heb ik zoveel namen gehoord van families en verhalen van Urk over vroeger dat ik op het laatst niet meer wist wie bij welk verhaal hoorde… Ondanks dat ik die mensen helemaal niet kon voelde het zo vertrouwd om daar te zijn, het waren net opa en oma voor ons!
Zaterdagmiddag hebben we heerlijk gezwommen en ’s avonds een braai gehad. Wij hebben onze zaterdagavond dus doorgebracht met 4 oude mensen (de zus van Jannie en haar man kwamen ook langs). We hebben hilarische verhalen gehoord maar ook verhalen over wat deze mensen allemaal meegemaakt hebben aan verdriet en leed..

Zondag zijn we met hun naar een kerk geweest. Er werd de wet en belijdenis voorgelezen wat voor ons vertrouwd voelde. Het was een Afrikaanse dienst waar ik niet alles van kon verstaan maar het meezingen was wel erg leuk! Zo leren we wel steeds meer Afrikaanse zinnetjes:)
Die avond zouden we met ‘oenze moat’ Lodewyk naar de kerk maar hij kwam te laat dus hebben we gezellig buiten gezeten en heeft oom Hein zijn eigengemaakte kroketten gebakken: Lekker Hollands:)

Groetjes en een drukkie (Afrikaanse knuffel) van Ester