Dames in nood op een kostelijke zaterdagmiddag…

Ester en Heleen wilden een bezoekje brengen aan Loes en Geert Gerssen afkomstig uit Urk. Zij waren dit weekend in Johannesburg en hadden een Tom-tom voor de 2 dames meegenomen. Bepakt en bezakt, inclusief met een heerlijke typische Afrikaanse Melktaart, gingen ze vrolijk op weg. Nu het volgende:

Es: “Och heden Heleen, de auto start niet meer. Wat nou?? “
Heleen: “Ik weet het ook niet Es. Oe machtig, ik zien rook…. Eruit!!!!!”
Es: “Ja maar is dat wel vertrouwd in Afrika, wat nu???”
Heleen: “Eruit nou maar, anders ontploft de auto!!!!”

Dit was een kleine conversatie tussen Es en Heleen nadat de auto uitviel. Ze stonden voor een stop-bord bij een afrit van de snelweg toen de auto niet meer wilde starten. Terwijl Ester de auto probeerde te starten zag Heleen rook de auto binnen komen via de roosters. Tja, wat moesten ze doen? De eerste reactie was: “Eruit!!!”, maar ze hadden ook gehoord van hun leraar dat het niet vertrouwd is om zo een auto uit te stappen aan de kant van de weg te wachten. Dus wat moesten ze doen? Op datzelfde moment stopte er een auto naast ze en stapte er een blanke man uit. Hij vroeg of alles oké was maar waarschijnlijk kon hij aan hun gezichten wel zien dat dit zeker niet het geval was. Hij zei dat ze de auto uit moesten komen en de motorkap moesten openen. Hij vroeg of ze een bekende konden bellen die ze verder kon helpen. Ze belden hun vriendin Val-lyn en die wilde meteen komen. Ze stuurde daarna een verontrust smsje dat de dames in de auto moesten gaan zitten met de deur op slot en niemand moesten vertrouwen. Daar stonden de meiden, in de gietende regen en onweer, in hun zomerjurkjes en blote voeten (hoe zielig!!). Vervolgens stopte er ook een politieauto die de weg blokkeerde en de zwaailichten aanzette. Zoals jullie nu wel kunnen lezen was het dus een noodgeval!!!! Helaas kregen ze de motorkap niet open en bleef er maar rook onder vandaan komen. Na wat duwen en stoten op hun prachtige appelgroene motorkap konden ze deze toch openen. De meneer (zijn naam was Fred) vroeg of we lid waren van de AA(niet de anonieme alcoholclub maar de ANWB hier). Ze hadden het telefoonnummer hiervan thuis liggen maar ze hadden zich nog niet aangemeld. Deze Fred was dus zo aardig om de AA te bellen. Binnen vijf minuten kwam er een auto met drie heerlijke gozers die aan de auto gingen sleutelen. Eén politieagent wilde zichzelf ook bewijzen en draaide iets open waardoor er water alle kanten op spoot terwijl die AA gozer net op de grond half onder de auto lag. Lekker handig dus… (het water was nl kokend heet). Ondertussen vroeg de andere politieagent de dames allerlei vragen maar aangezien ze op van de zenuwen waren gaven ze compleet andere antwoorden.

Een voorbeeld hiervan is:
Politie: “Waar komen jullie nu net vandaan?”
Heleen (dacht dat hij belangstellend vroeg uit welk land we kwamen en wat we hier kwamen doen): “Oke, ik zal het even duidelijk vertellen. Wij zijn twee studenten en we komen uit Nederland. We doen hier onze stage in een kindertehuis en blijven hier 5 maanden.
Politie (hij probeerde Heleen te stoppen omdat dit geen antwoord was op zijn vraag maar Heleen had dit niet in de gaten en ratelde heerlijk door!!): ahum…. Waar kom je NU vandaan?

Enfin, de AA kon niets voor ons betekenen dus er zat niet veel anders op dan iemand bellen die de auto weg kon slepen. Gelukkig kwam Val-lyn vrij vlot met haar vader aanrijden in een dikke Landrover. Ze konden de appelgroene Fiat meeslepen en deze naar Epworth brengen. Val reed in de Fiat omdat de meiden nog in shock waren :)… Fred (die wij heel dankbaar waren) reed erachter aan tot aan Germiston. Wat waren de dames blij dat ze Val-lyn hadden!!! De vader van Val-lyn bood ons daarna nog een auto van hemzelf aan (ze hebben er toch maar 6). Dit hebben Ester en Heleen maar niet gedaan, 1 kapotte auto was al meer dan genoeg.

Gelukkig is het goed afgelopen en zijn de dames met de schrik vrijgekomen. Het eerste wat Ester en Heleen maandag te doen staat is een bezoek brengen aan de garage waar de auto gekocht is……..