Alweer de 4e week:)

26 januari ’10, Germiston

Tsonge jonge wat ewen wij et ok gezellig at! Oké ik zal het even vertalen naar ABN: Wat hebben wij het ook gezellig gehad:) Ons weekend was echt super gezellig en eigenlijk een big surprise want we hadden ons weekend anders ingedeeld. Afgelopen zaterdag werd er bij ons huisje aangeklopt en daar stond Val. Zij is een studente aan de universiteit en werkt ook op Epworth. Ze kwam ons uitnodigen voor een BRAAI dat is Afrikaans voor BBQ. Haar ouders waren op vakantie en ze had wat vrienden uitgenodigd en dus dacht ze meteen aan ons (die aan huis gekluisterd waren)! Wij razend enthousiast natuurlijk want dit werd ons eerste avondje uit en konden we ons eens lekker optutten:)
We werden door Val en haar vriend opgehaald en die brachten ons naar haar huis. Nou ja huis, noem het maar big villa! Wauw wij keken onze ogen uit hoe mooi dat er uit zag. Er stonden zo’n 3 auto’s voor de deur, zwembad in de tuin en een mooi ‘braai’-gedeelte met rieten afdak. Het zag er echt heel gezellig uit al regende het pijpenstelen. Dat kon de pret niet drukken want de stemming zat er goed in. Het voelde lekker vertrouwd of we Val’s vrienden al langere tijd konden. Ook het Engels praten ging ons goed af en iedereen begreep elkaar. We leerden hun een Urker zin: ‘een kweeuwkien mit gerespelde keaze’ wat betekend: een biscuit met geraspte kaas, en zij leerden ons een Afrikaanse zin: ‘twee buffels mit één skot doodgeskiet fontein’ wat betekend: 2 buffels met 1 schot doodgeschoten maar dat was wel te begrijpen toch??(fontein betekend een plaats). Je kan wel begrijpen dat onze lachspieren goed hebben gewerkt:)
Oh ja ik heb ook schapenvlees gegeten en melktaart geproefd. Dit is iets typisch Afrikaans. Zelfs ik vond het verrukkelijk, terwijl ik helemaal niet van deserts/toetjes hou.
Val waarschuwde ons dat we de komende tijd hun wel vaker zullen ontmoeten want ze nodigde ons meteen uit voor dinsdag om naar een studentenbijeenkomst te gaan in Johannesburg en vrijdag naar Pretoria om gezellig wat te drinken met vrienden.

Die dinsdag moesten we eerst het weer afwachten omdat het een openluchtbijeenkomst zou zijn. Aangezien we al een paar dagen regen hebben gehad moesten we wachten tot het droog zou zijn. Gelukkig klaarde de lucht helemaal op en hadden we een supermooie rode lucht. De bijeenkomst was bij de universiteit van Joh.burg en vond plaats op een gigantisch parkeerterrein. Er stonden allerlei stands waar we drinken of broodjes konden kopen voor echt heel weinig geld:). Het plein stroomde voller en voller en om een uur of half 10 was het bomvol met allemaal studenten. Heleen en ik werden aangesproken door een jongen die vroeg of we uit Holland kwamen. Hij had zeker ons gesprek af zitten luisteren…:) Zijn moeder was een Nederlander en hij zei dat zij het hartstikke leuk zou vinden als we haar zouden ontmoeten, nou wie weet… Zo spraken we nog een aantal van die studenten. Het viel me op dat er veel studenten waren die uit allemaal verschillende landen kwamen: Zimbabwe, Portugal, Italië bijvoorbeeld. Ook deze avond was weer super geslaagd!!!

Oh ja ik zal ook nog wat vertellen over ons werk hier:)
We hebben nu ook de groep met jongere meisjes bezocht en de gemengde groep. Maandag was de meisjesgroep aan de beurt. Bij binnenkomst werden we zowat platgeknuffeld door de kleine meisjes. Zij lieten ons hun kamer zien die er heel mooi uitzagen. Allemaal roze kamers met prinsessendekbedden waar menig meisje jaloers op zou zijn! Er werden leuke foto’s geklikt waar de meiden nogal plezier in hadden want ze konden er geen genoeg van krijgen. Gelukkig was het die dag wel mooi weer dus hebben we lekker buiten gespeeld en verschillende spellen gedaan. Zij leerden ons de Afrikaanse versie van ‘schipper mag ik overvaren’ wat ze hier ‘prinses can I come to your castle’ noemen. Er werd enthousiast meegedaan ook door enkele jongens. Later zat ik met een paar meiden en een jongetje (die de hele tijd wilde knuffelen) in het gras en zongen we wat liedjes in het Engels terwijl er ondertussen aan mijn haar gefrutseld werd. Ik liep met deze kids naar Heleen, die ondertussen ideeën besprak met Val (wat we met ons ingezamelde geld kunnen doen), en vertelde dat zij een liedje kenden die wij ook kennen. De kinderen begonnen spontaan te zingen. Het was het Afrikaanse volkslied:) Er volgden nog enkele liederen en de groep werd steeds groter. Er kwamen ook jongens bij en zelfs een grotere jongen die nogal stoer overkomt maar zo enthousiast zat mee te zingen. Het was een genot om naar te kijken. Het enige wat wij deden was luisteren en stralen van blijdschap!! Ik denk dat dit heel belangrijk is om er gewoon te zijn voor de kinderen zodat ze aandacht krijgen want de kinderen hadden zoveel plezier. Er was 1 meisje die viel bijna in slaap. Zij is hier sinds vrijdag en ongeveer 3 jaar oud. Ik vertelde dat ze naar binnen kon gaan en tegen haar Aunty zeggen dat ze zo moe was. Dit deed ze meteen maar werd weer naar buiten gestuurd geen tijd misschien??? Dit zijn dan de mindere dingen die we hier zien en daarom is het zo belangrijk dat de kinderen individuele aandacht krijgen!

Gister hebben we het huis bezocht waar jongens van 7 jaar en ouder zaten maar ook enkele meiden. Dit is de enige groep waar jongens en meiden bij elkaar wonen. We kwamen binnen en werden meteen aan het werk gezet. Heleen en ik hielpen allebei een jongen met hun huiswerk. Ik merkte dat de jongen nogal moeite had met zijn rekenwerk. Hij had een ander boekje naast zich waar alle tafels(1-12) in stonden. Hij wilde de antwoorden hier van overschrijven. Ik probeerde hem duidelijk te maken dat hij hier niets van leerde dus ik hielp hem hiermee. Hij vond de tafels echt heel moeilijk maar er wordt toch niet gecontroleerd of hij overschrijft of niet (ook dit is denk ik vanwege tijd- en aandachtgebrek…) Naarmate ik hem hielp ging het beetje bij beetje beter maar ik merkte wel dat rekenen niet zijn sterkste kant was. Het huiswerk maken gebeurde in een drukke kamer waar veel afleiding is. Een andere jongen pakte van iedereen wat af en rende dan weg. Dezelfde (ondeugend en brutale) jongen zat een tijdje later bij mij op schoot en wilde in mijn haren frutselen. Ik zie dan een harde buitenkant maar een gelukkig een zachte binnenkant. Wie weet wat hij meegemaakt heeft??
Nou dit was weer een flink verhaal, ik hoop dat jullie genieten van de verhalen!

Heel veel liefs en tot het volgende verhaal!
Aunty Ester:)