Wat een indrukken!!!!

16 januari ’10 Germiston,
Heej allemaal,
Ik ben alweer mijn 4e verslag aan het schrijven voor de belangstellenden onder ons.
Deze week was een indrukwekkende week met heel veel nieuwe indrukken. We zijn maandag begonnen met de kennismaking en de rest van de week zijn Heleen en ik samen met de andere studenten en Olge op pad gegaan. We hebben verschillende instanties bezocht waar onze kinderen binnen Epworth mee te maken hebben. Deze uitjes zijn speciaal voor de studenten gepland om wat meer een beeld te krijgen waar de kinderen naar toe gaan.
Dinsdag hadden Heleen en ik eerst een gesprek met onze coach over hoe we de komende tijd door gaan brengen. Tot eind januari staan er verschillende uitjes gepland. Daarnaast gaan Heleen en ik de verschillende groepen observeren om te kijken waar wij onze stage willen doorbrengen. Onze stagedagen gaan er als volgt uit zien:
8.30 morningmeeting. De rest van de ochtend mogen we aan huiswerk besteden maar ook voor overleg met de child care workers. Om 2 uur komen de kinderen uit school dus ben ik aanwezig op de groep tot ongeveer 5 uur. En dat 5 dagen per week en de weekenden vrij, baie goed(erg goed).. dacht ik zo!! Robyn is echt heel aardig en flexibel.
Ik hoop dat we zo snel mogelijk een auto kunnen krijgen want we willen toch echt wel leuke dingen gaan doen in de weekenden behalve zonnen en filmpjes kijken… Als we een auto hebben kunnen we naar de kerk, bezoekjes afleggen, of naar het meer hier dichtbij gaan waar je kan waterskiën, waterfietsen etc. etc.
Enfin, dinsdagmiddag hadden we vergadering en hoorde ik iets over de borstelmethode. Ik vond dit aan de ene kant wel jammer want ik heb dit ook geleerd tijdens mijn NL stage en wilde kijken of ik dat ook hier in kon voeren maar helaas het bestaat al, daar gaat mijn superidee…
De kids hier hebben maar al te goed in de gaten dat wij geen ‘Zulu’ spreken en vinden dat maar al te grappig als wij hun niet verstaan. We probeerden nog wel uit te leggen hoe het zou zijn als het andersom geweest was (zij in een vreemd land) maar dat boeit hun niets. Sommige kids zijn echt wel eigenwijs maar gelukkig zijn er ook hele lieve kinderen die ons uitleg geven wat er tegen ons gezegd wordt.
De aunty’s hier zijn ook heel aardig en maken zo af en toe een gezellig praatje. Heleen en ik voelen ons wel superslank naast hun, dat streelt natuurlijk ons ego:)!!
Maureen is ook een child care worker (één van de weinige slanken:)). Zij had tijdens de vergadering vol trots verteld dat het zo goed ging met een kind waar zij mee werkt dat wij na afloop haar een compliment gaven. Ze glunderde van top tot teen en gaf ons een dikke knuffel:)
Donderdag zijn we naar Kidz clinic (kliniek waar kinderen therapie kunnen krijgen omdat ze seksueel misbruikt zijn), Ugugulethu (kindertehuis waar kinderen eerst geplaatst worden nadat ze uit huis zijn geplaatst) en naar een rehabilitatiecentrum (waar jongeren een tweede kans krijgen na een misdrijf: diefstal, experimenteren met drugs enz.). Toen we hier naartoe gingen voelde ik me niet echt veilig. Wij waren ongeveer de enige blanken dus kon je wel nagaan dat we nagestaard werden, gelukkig liepen we met 6 personen.
Het was allemaal zeer interessant maar wat een indrukken zeg poeh hé..! In Ugugulethu kwamen we op de babyzaal waar allemaal kleine skatjes lagen te slapen. Er was een bloedmooi meisje van 18 maanden wat rechtop in bed zat te schommelen. Zo probeerde zij in slaap te komen omdat ze niet kan/wil liggen. Wat bleek nu: Haar ouders hadden alles al geprobeerd om haar te laten lopen maar ze wilde of kon niet. Haar ouders hebben toen in haar knieholtes gesneden om haar benen recht te krijgen zodat ze ging lopen (dit had een genezer gezegd). Nou dan draait je maag echt even om als je zo’n mooi meisje ziet zitten!! Met een brok in m’n keel gingen we verder met de rondleiding. Ik vond het er erg institutioneel uit zien! Op een slaapzaal lagen zo’n 12 tot 20 jongens of meisjes en de bedden tegen elkaar dus er was geen sprake van privacy. Ook aten de meiden en jongens gescheiden. Nou dit zijn we in NL echt niet gewend hoor. Maar goed het was heel indrukkwekkend allemaal en toch maar goed dat er zulke instanties zijn voor zulke kinderen.
Na al de bezoekjes gingen Heleen en ik gezellig ‘kost’ halen bij de Pick&Pay. Aan het einde van onze straat zagen we een oude man staan bij een giga schildpad. Wij raakten aan het kletsen en de man vertelde dat hij uit Duitsland kwam en hier een baan zocht vanwege de slechte economie destijds. Het was een gezellig praatje totdat hij vertelde dat zijn vrouw hier in Afrika vermoord was… Tjah daar sta je dan met een draaiend gevoel in je maag en het enige wat je dan kan zeggen is It most be terrible and I’m sorry to hear that. De man was enkele weken weggeweest en kwam terug en heeft zijn vrouw niet meer levend gezien. Man man wat een ernstig verhaal zeg! Hij heeft ons daarom wel 20 keer gewaarschuwd dat wij hier als vreemdelingen op moeten passen: nooit alleen gaan, niet iedereen vertrouwen al lijken ze zo aardig etc. etc. We bedankten de man voor het compliment en beloofden goed op te letten en liepen met een heel gek gevoel weg. We werden zojuist weer op onze plaats gezet. Wij vinden iedereen maar aardig en begroeten iedereen vriendelijk, we voelden ons best wel veilig. Waar een gesprek met een buurman al niet goed voor is…
Vrijdag zijn in Johannesburg geweest en hebben een klein deel van de stad kunnen zien. Alles staat dicht op elkaar gebouwd en vele gebouwen zagen er oud uit. Ondanks het drukke stadsleven zie je heel veel groen (veel bomen, veldjes enz.) in vergelijking met Amsterdam!
We gingen een groot gebouw binnen wat op een kantorencomplex leek maar het waren verschillende afdelingen voor kinderen. Er was een school voor blinden en autisten, Teddybeer clinic, Big Shoes en nog veel meer maar deze afdelingen hebben wij bezocht. Het was interessant maar erg lang en veel herhaling van de vorige dag. Hierna zijn we naar Guild Cottage geweest waar kinderen tijdelijk woonden die seksueel misbruikt waren. Het zag er heel gezellig en knus uit in tegenstelling tot het grote gebouw wat we eerder bezochten.
Ps. Echt superleuk dat jullie de verhalen lezen en ik vind het superleuk om al jullie reacties te lezen, dat doet me goed:)
Geniet lekker van het weekend!
Liefs Es.